Een indrukwekkend moment tijdens de inspraakavond van Gemeente De Ronde Venen; Remy den Hartog, 21 jaar oud, herinnert ons allen eraan dat de beslissing over de plaatsing van windmolens en zonneweides in De Ronde Venen niet gaat over het uitzicht vanuit je achtertuin, maar over de toekomst.
Hier de link naar Remy’s speech

En hieronder de volledige tekst:

Hallo iedereen, ik vind het spannend om vanavond te spreken, ik heb nog nooit dit soort vergaderingen bijgewoond. Maar dit onderwerp houdt mij enorm veel bezig, dus ik ben blij dat ik vanavond mijn zegje kan doen. Ik wil graag de urgentie van de eco-klimaatcrises benadrukken, en daarmee de gewichtigheid en significantie van deze discussie.
Algoed, mijn naam is Remy den Hartog, ik ben 21 jaar oud, en ik woon in het Gein, Abcoude. Dit agendapunt betreft de gemeentelijke uitvoering van de nationale energietransitie, gedoeld op het halen van de klimaat-doelstellingen. Ik ben hier vanavond uit eigen initiatief bijgekomen, maar ik spreek ook namens een jongerengroep, in oktober opgericht door Natuur en Milieufederatie Utrecht. Onlangs hebben wij besloten ons in te gaan zetten voor de verduurzaming van de gemeente. Wij zijn nog aan het nadenken over het hoe en wat. Kortom, u hoort nog van ons.
Want ik denk dat het belangrijk is dat jullie onze stem horen, en dat is ook waarom ik hier ben. Ik maak mij grote zorgen om de toekomst, evenals alle jongeren die in de zonet genoemde groep zitten, en nog velen daarbuiten. Al sinds ik klein was heeft de klimaatcrisis mij beziggehouden, maar ik stelde mijzelf altijd gerust dat er al veel gebeurde om het tij te keren. Het Parijs-akkoord werd bijvoorbeeld gezien als een hoopvolle belofte op daadkrachtige mitigatie en een veilige toekomst. Ik vond het tevens een opluchting én trots dat de gemeente de Ronde Venen zich de ambitie heeft gesteld om in 2040 al klimaatneutraal te zijn. Ik neem nu graag deze gelegenheid om de gemeente daarvoor te bedanken. Bij deze, dankuwel.
Maar hoewel er de afgelopen paar jaar veel doelstellingen zijn geformuleerd en er zeker successen waren, is er al met al toch jammerlijk weinig bereikt. In 2018 had Nederland het laagste aandeel groene energie van de gehele Europese Unie, en we kennen allemaal het Urgenda-vonnis uit 2019. Ondertussen is het klimaat merkbaar aan het veranderen. De winters worden korter, de zomers droger, en nieuws over bosbranden wereldwijd houdt maandenlang aan. Een groeiende groep jongeren- mijzelf meegerekend- wordt met het jaar somberder. Ik heb mij een jaar geleden flink verdiept in de wetenschap achter de eco-klimaatcrises, en ik was een paar maanden echt in shock over de omvang en snelheid van de problemen.
En hier zitten we dan. 2020 was een bewogen jaar, zeker ook door het windmolendebat in het Gein. Als ik zo direct mag zijn zorgde de tegen-campagne die daar gevoerd is er menigmaal voor dat de moed mij diep in de schoenen zonk, en ik betreur het dat ik mij er niet eerder over heb uitgesproken. Ik heb begrepen dat mijn vader, die zich uit eigen initiatief ook heeft aangemeld om te spreken, het hier straks over zal hebben. Hoe dat ook zij, de beslissingen aangaande de energietransitie- die ook in deze gemeente zullen worden genomen- zullen de toekomst van vele jongeren tekenen; ook de mijne. En om te zien dat wat eigenlijk een rationeel en constructief debat had moeten zijn werd gedomineerd door een campagne van desinformatie, zonder assertief tegengeluid, dat vond- en vind- ik op zijn zachtst gezegd uiterst jammerlijk.
Dus, mijn appèl vanavond is gericht op de gemeente in de meest brede zin van het woord; alle aanwezigen hier, voor- en tegenstanders. Neem dit debat en de beslissingen die eruit voort zullen komen bloedserieus, en blijf scherp houden waar dit allemaal om draait: fundamenteel gaat het hier niet om het uitzicht vanuit je achtertuin, maar om de toekomst. Om de nabije toekomst enerzijds, want klimaatverandering zál een steeds grotere impact hebben op het dagelijks leven de komende jaren al, wat jullie óók zullen meemaken. Maar bovenal gaat het om de toekomst van generaties zoals de mijne- om de toekomst van jullie kinderen en kleinkinderen, neefjes, nichtjes, iedereen die jullie liefhebben.
Natuurlijk willen we geen overhaaste, onzorgvuldige besluiten nemen. Democratische discussie en kritische geluiden zijn onmisbaar, mits ze welgeïnformeerd en eerlijk zijn. We hebben de gemeente en organisaties als Veenwind om uitgebreide onderzoeken te regelen naar de meest efficiënte en minst overlast-bezorgende opties. Laten we dáár onze posities en beslissingen op baseren, er hangt veel van af.
Dus om af te sluiten, voordat je wind op land uitsluit en je de toekomst van je kinderen gaat wagen op hoogstwaarschijnlijk ontoereikende alternatieven, of nog te ontwikkelen technologieën; voordat je je als beleidsmaker afzijdig houdt, geïntimideerd door twijfelzaaïerij; bedenk dat jullie beslissingen uiterst gewichtig zijn, en dat jullie allemaal de potentie hebben om aan de jongere generaties te laten zien dat jullie diep geven om hun toekomst. Ik, de jongerengroep en alle bezorgde jeugd; er staan velen van ons klaar om jullie te steunen en om mee te helpen waar nodig. Wij rekenen op jullie.
Ik dank jullie voor jullie aandacht.